1- تلقیح واکسن آنفلونزا و پنوموکوک
با توجه به عفونت های مکرر تنفسی و سینوزیت پنومونی بهتر است در پایان شهریور ماه هر سال واکسن آنفلونزا و پنوموکوک تلقیح شود در صورت بیماری پس از بهبودی کامل واکسن تلقیح شود .
۲- اجتناب از تماس با مواد آلرژیک و محرک
در فصل بهار در ساعات اولیه روز از گرده گل و درختان دوری نمائید. در معرض عطرها و ادکلن و گرد و غبار، نفت، بنزین، وایتکس، تینر، رنگ و دود قرار نگیرید، در ساعات پخت و پز در آشپزخانه تردد نکنید، از حیوانات خانگی و پرندگان دوری کرده در صورت عدم امکان اجتناب، از ماسک استفاده نمائید.
۳-اجتناب از سیگار و دخانیات
با توجه به افزایش ریسک بیماریهای محدود کننده ریه مانند COPD،آسم ، سرطان ریه و عفونتهای تنفسی بهتر است با تمهیدات لازم دارویی و یا حتی جایگزین نیکوتین مصرف سیگار قطع گردد.
۴-تغذیه سالم
تنظیم وزن ایده آل ضروری است چرا که چاقی شکم باعث افزایش فشار به دیافراگم شده و نیز لاغری هم باعث ضعف عضلات تنفسی میگردد که این امر باعث خستگی بی مورد در فعالیتهای روزمره و تضعیف و کاهش اکسیژن رسانی به سلولها می گردد. روزانه حد اقل ۲-۳ لیتر مایعات مصرف نمائید و وعده های غذایی از ۳ وعده به ۵ وعده افزایش داده ولی حجم غذا کمتر گردد. از مصرف غذاهای نفاخ و پر حجم مانند حبوبات و سبزیجات خودداری نمائید. افراد چاق نیز با توجه به قد و وزن ایده آل باید تحت نظر پزشک و متخصص تغذیه برنامه ریزی صحیحی جهت رسیدن به وزن ایده آل انجام دهند.
۵-ورزش ونرمش
با توجه به میزان افت فونکسیون ریوی تحرک و به خصوص پیاده روی میتواند کمک کننده باشد حد اقل درهفته ۳بار هر بار به مدت ۳۰-۴۰ دقیقه پیاده روی میتواند کمک کننده باشد. ورزشهای هوازی در محیط های سالم نقش به سزایی در افزایش اکسیژن گیری بافتهای ریوی دارد.
۶-توجه به مسائل روحی و روانی
استراحت کافی و خواب آرام شبانه و غذای سالم ، قرار گرفتن درمحیط های جمعی و اجتماعی بودن و توجه به خصوصیات شخصیتی آنها همراه با تغییر محیط و مسافرت به محیطهای سرسبز می تواند تاثیرگزاری خوبی در روحیه آنان و به تعویق انداختن عوارض بیماری شود.
۷-اکسیژن درمانی
با توجه به کمبود بافت اکسیژن رسانی در جانبازان شیمیایی، تامین اکسیژن توسط کپسول اکسیژن ساز oxygen concentrator انجام می پذیرد، که بسار تاثیرگذار و مقرون به صرفه هستند.
۸-داروها
داروهای مختلفی برای بیماران مخصوصا مشکلات ریوی استفاده می شود شامل داروهای باز کننده ریه ، ضد التهاب و داروهای کنترل کننده بیماری و در صورت نیاز آنتی بیوتیک ها که به صورت خوراکی ،تزریقی و استنشاقی استفاده میشود.
استفاده صحیح از اسپری ها میتواند تاثیر بسزایی بر روی مجاری هوایی بیماران داشته و لازم است موقع استفاده نکات ذیل را مورد توجه قرار داد:
a- ابتدا مخزن اسپری را مدتی در دست نگاه داشته تا اگر احیاناً سرد است دمای مناسبی پیدا کند
b- قبل از استفاده جهت مخلوط شدن مواد داخل آن محفظه را چند لحظه تکان دهید.
c- دهانه اسپری را بین دو لب قرار داده بعد از یک بازدم عمیق ،درحالیکه عمل اسپری کردن انجام می دهیم یک دم عمیق و آرام انجام میدهیم.
d- در حد امکان تنفس خود را نگه داشته یا حداقل تا شمارش عدد ۱۰ این عمل را ادامه دهیم.
e- در صورت نیاز اسپری کردن دوم حتما ًحداقل یک دقیقه با اسپری قبلی فاصله داشته باشد.
f- اگر از اسپری های مختلف استفاده میکنیم بهتر است ابتدا اسپری که برونکودیلاتور (باز کننده برونش) مانند سالبوتامول یا salmetrol استفاده شده بعد اسپری ضد التهاب یا کورتن استفاده شود.
g- بعد از استفاده از اسپری های حاوی کورتن مثل فلوتیکازون و serotide باید دهان را با آب شستشو داد.
h- جهت اطمینان از خالی بودن اسپری آنرا داخل آب قرار داده اگر روی سطح آب بماند نشان دهنده خالی بودن محتویات اسپری می باشد.
i- استفاده از داروهای ریوی و یا غیر ریوی و حتی داروهای گیاهی حتما تحت نظر پزشک باشد.
منبع: مرکز سفیر سلامت